Voortgang Kwaliteitskompas

Donderdag 19 december 2024 vindt in de Tweede Kamer het commissiedebat Arbeidsmarktbeleid in de zorg plaats. Wij hebben de vaste Kamercommissie VWS een brief gestuurd met onze input. Hierin verzoeken wij de Kamer om het volgende mogelijk te maken: Een beheerst en genormeerd gebruik van zzp’ers voor piek, ziek en uniek. Een overgangsperiode tot er een duidelijke Vbar ligt om de huidige onzekerheid over de arbeidsrelatie en daarmee onnodige afschaling weg te nemen. Geen toepassing boetes en heffingen door de Belastingdienst gedurende die overgangsperiode. Onderlinge uitwisseling van personeel tussen zorgaanbieders zonder extra kosten. Een oplossing voor flexibel werken binnen een arbeidsovereenkomst zonder extra kosten voor de werkgever.

Het thema van de dag is: ‘Samen sterk!’, en het programma is gebaseerd op de behoeften van de deelnemers. Door samen te werken en te praten, wordt gezocht naar oplossingen voor uitdagingen in de zorg, zoals arbeidsmarktkrapte en duurzame inzetbaarheid.  

Het wetsvoorstel ‘Meer zekerheid flexwerkers’ heeft als doel om het verschil tussen flexibele en vaste arbeid en tussen uitzendarbeid en andere vormen van flexibele arbeid, te verkleinen. Het biedt maatregelen om werknemers met flexibele contracten meer zekerheid te bieden in werk en inkomen, meer voorspelbaarheid in hun rooster en meer kans op een vast contract. Begin november heeft de Raad van State (RvS) een advies uitgebracht over dit wetsvoorstel. Zij vindt dat de regering niet genoeg doet om de arbeidsmarkt echt te hervormen. We lichten er hier een paar punten uit. Volgens de RvS verandert er niet wezenlijk iets en zullen de maatregelen maar beperkte effecten hebben. Flexibele arbeidsrelaties zullen verzwaring van lasten met zich meebrengen, zonder dat dit wordt gecompenseerd door meer flexibiliteit in het vaste contract. En flexibiliteit en een efficiënte inzet van personeel is nou net wat een krappe arbeidsmarkt nodig heeft en waar ook veel medewerkers voor kiezen. De regering wil bijvoorbeeld oproepcontracten (nulurencontracten of min-max-contacten) verbieden en daarvoor een ‘bandbreedte-contract’ met een overwerkratio van 30% in de plaats te zetten. Maar de RvS vraagt zich af of dit voor werkgevers voldoende flexibiliteit biedt om de benodigde flexibele arbeid te organiseren. De gevolgen op terreinen als het arbeidsrecht, de fiscaliteit, sociale verzekeringen en pensioenen zijn verbonden aan de verschillende contractvormen. Zolang deze verschillen blijven zal de tweedeling op de arbeidsmarkt niet worden opgelost en er geen betere balans komen tussen vaste en flexibele contracten. Daardoor doet het wetsvoorstel geen recht aan wat nodig is om de arbeidsmarkt toekomstbestendig te maken, vindt de RvS. Het wetsvoorstel bevat ook een aantal uitzonderingen (zoals het in stand houden van de ketenbepaling en het oproepcontract) voor minderjarigen, scholieren en studenten met een bijbaan, waardoor zij meer flexibiliteit krijgen, maar tegelijkertijd minder zekerheid en bescherming. Het advies aan de regering is om beter uit te leggen waarom deze verschillen in behandeling nodig zijn. Voor een uitgebreidere toelichting kunnen jullie het volledige advies lezen.